خورش ریواس

 

خورش ریواس به‌خاطر طعم ترش ریواس، یكی از خوشمزه‌ترین خورش‌های فصل بهار است.

خورش ریواس را اگر چه می‌توان به ۲ روش پخت ولی پخت آن همراه نعنا و جعفری (مانند خورش كرفس) عطر و بوی بی نظیری دارد.

با این حال در اینجا هر دو روش پخت خورش ریواس آمده است تا مناسب ترین را برای ذائقه‌تان انتخاب كنید.

+روش اول برای تهیه خورش ریواس

 

مواد لازم

 

طرز تهیه خورش ریواس :

۱- ابتدا پیازها را پوست كنده، بعد از شستن ریز خرد كنید. سپس در یك قابلمه مناسب مقداری روغن بریزید و روی شعله اجاق گاز قرار دهید تا داغ شود. پس از آن،

پیاز را اضافه كنید و تفت دهید تا طلایی رنگ شود.

 

۲- گوشت را بشویید و به صورت قیمه ای خرد كنید، سپس به پیاز داغ اضافه كرده، همراه با آن تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر كند. حالا ۲ تا ۳ لیوان آب جوش به

مخلوط گوشت و پیاز اضافه كنید، در ظرف را بگذارید و تا پخت كامل گوشت روی حرارت متوسط اجاق گاز صبر كنید.

 

۳- در این فاصله ریواس ها را پوست كنده، بعد از شستن به قطعات ۳ سانتی‌متری یا به اندازه ۲ بند انگشت خرد كنید. از طرفی دیگر نعنا و جعفری تازه را نیز پاک

كرده، بعد از شستن، ریز خرد كنید.

 

۴ – حالا در یك تابه كوچك، مقداری روغن بریزید و روی حرارت قرار دهید تا داغ شود، سپس نعنا و جعفری خرد شده را داخل روغن بریزید و تفت دهید.

 

نكته: مقدار نعنا نباید خیلی زیاد باشد زیرا باعث تلخ شدن خورش می‌شود.

 

۵- بعد از آنكه گوشت پخت، ابتدا نعنا و جعفری سرخ شده را اضافه كنید و ۱۰ دقیقه حرارت دهید. بعد از آن ریواس را همراه شكر، نمك و فلفل اضافه كنید و ۱۰

دقیقه دیگر حرارت دهید.

 

نكته یک برای پخت خورش ریواس : زمان جوشیدن خورش بعد از اضافه كردن ریواس نباید زیاد باشد زیرا ریواس به سرعت له می‌شود.

 

نكته دو برای پخت خورش ریواس : با توجه به اینكه ریواس طعم ترشی دارد، اگر خورش را با همین میزان ترشی دوست دارید، لازم نیست شكر اضافه كنید.

 

+روش دوم تهیه خورش ریواس

 

مواد لازم

 

طرز تهیه خورش ریواس :

در این روش نیز مانند روش قبل، ابتدا پیاز را سرخ كرده، پس از تفت دادن گوشت در آن، همان ۳-۲ لیوان آب را اضافه كنید و بگذارید گوشت بپزد؛ سپس پودر زعفران را

به آن اضافه كنید. در آخر ریواس را افزوده، بعد از گذشت ۱۰دقیقه نوش‌جان كنید.

نكته: توجه داشته باشید در این روش به جای نعنا و جعفری، از زعفران به عنوان طعم دهنده استفاده شده است.

 

خواص ریواس :

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت

انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت معده  و کبد مفید می باشد. خوردن ریواس برای بیماران تب  دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان، وسواس،

سستی را درمان می نماید. در این گونه موارد می توان ۱۰۰ گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد. صفرا و دل به هم خوردگی را رفع می کند و برای حصبه و

اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید در برنامه ی غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد

استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه  و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید اسهال می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که

با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و

دهان  را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال

قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.