پیاز از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است
مصرف پیاز خام برای رفع ناراحتی‌های حاصل از آشامیدن آب‌های مختلف در هنگام مسافرت و جلوگیری از ناراحتی‌های ناشی از هوای آلوده، مفید می‌باشد.
پیاز خام، برای پوست، مو‌های سر، کلیه‌ها و مثانه مفید است. پیاز پخته، ملیّن (نرم کننده) است و برای کسانی که روده‌ی ضعیفی دارند، غذای مناسبی است. البته سرخ کردن پیاز با روغن، آن را سنگین می‌نماید، مگر آنکه زیاد سرخ نشود و روغن کمی مصرف گردد. پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضدعفونی دارد و قادر است از تجمع پلاکت‌ها جلوگیری کند و در تجزیه‌ی فیبرین (لخته‌ی خون) دخالت نماید.
۱ – پیاز به علّت داشتن فسفر، کار‌های فکری را آسان می‌کند.
۲ – برای افرادی که دچار بی خوابی هستند، مفید است و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ آن‌ها خواهد آمد.
۳ – پیاز، برای کودکان کم رشد و پیرمردان ضعیف مفید است.
۴ – برای جلوگیری از خون دماغ می‌توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری نماید.
۵ – پیاز لثه‌ها را تقویت می‌کند و رنگ چهره را روشن می‌سازد.
۶ – پیاز سرشار از ویتامین‌های A و B و C می‌باشد ونیزدارای آهن، آهک، فسفر، پتاسیم، سدیم، گوگرد، ید، سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می‌شود.
۷ – پیاز به علت داشتن گوگرد ضد عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها گردد با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم، برونشیت و گریپ و … مبارزه می‌کند.
۸ – یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات دو ساله‌ی خود در دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته‌های خون در رگ‌ها جلوگیری نموده و مانع از بروز سکته‌ی قلبی و مغزی می‌شود.
۹ – پیاز قادر است که کلسترول و چربی‌های خون را کاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ‌ها جلوگیری نماید.
۱۰ – پیاز قادر است خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش دهد.
۱۱ – خوردن پیاز همراه با غذا‌های چرب، مخصوصاً در مهمانی‌ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی‌ها می‌شود.
۱۲ – در استعمال خارجی، پیاز پخته، تسکین دهنده‌ی سوختگی‌ها و بواسیر است.
۱۳ – مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می‌کنند اگر به پایین شکم بگذارند، خروج ادرار را آسان می‌سازد و اگر بر روی پیشانی گذاشته شود سردرد‌های شدید نیمه‌ی سر و سردرد‌های عصبی را آرام می‌کند.
۱۴ – تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می‌شود، درد‌های شدید نیمه‌ی سر (میگرن) را بر طرف کرده و زکامی را که تازه شروع شده است از بین می‌برد.
۱۵ – برگ‌های سبز پیازچه که بیش‌تر هنگام بهار یافت می‌شود، دارای مقدار زیادی ویتامین C است.
۱۶ – پیاز، تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه‌ی فشارخون، مرض قند، درمان بیماری کرمک و … را دارد.
۱۷ – مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می‌شود.
۱۸ – پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا می‌دهد و ادرار آور خوبی است.
۱۹ – مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی‌های روحی مفید است.
۲۰ – مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی (یرقان)، ورم طحال و استفراغ صفراوی مفید است.
۲۱ – اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی‌شود، ولی همین که آن را گرم کنید و حرارت دهید، کلمات ظاهر می‌گردد.
۲۲ – وجود ترکیبات گوگردی در پیاز، موجب جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها شده، از لخته شدن خون داخل رگ‌ها پیشگیری می‌نمایند.
۲۳ – آب پیاز برای دندان درد مفید است. برای تسکین درد باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می‌توان با پنبه انجام داد.
۲۴ – برای برطرف ساختن صدای داخل گوش می‌توان پنیه‌ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد. به زودی صدای گوش شما برطرف می‌شود.
۲۵ – خوردن پیاز خام در روز خستگی شما را برطرف می‌نماید و اعصاب را تسکین می‌بخشد.
۲۶ – برای معالجه‌ی ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت ۱۲ دقیقه روی دست خود بمالید. اگر هر روز دو بار این کار انجام شود، ترک‌های دست شما بهبود خواهد یافت.
۲۷ – برای معالجه‌ی ورم و آماس بدن می‌توان ۲عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از ۲۴ ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف نمود و هر روز سه لیوان کوچک از آن را نوشید.
۲۸ – برای درمان نیش زنبور و مگس می‌توانید یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش زدگی بگذارید. پس از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا می‌کند.
۲۹ – برای معالجه‌ی کورک و دمل نیز می‌توان از روش بالا سود جست.
۳۰ – پیاز به دلیل داشتن موادی از جمله پروستاگلاندین ها، رگ‌های خونی را گشاد می‌کند و موجب کم شدن فشار خون می‌شود.
۳۱ – پیاز دارای مخمر است که برای آسان نمودن هضم نشاسته مفید است. باید توجه داشت هضم پوست‌های نازکی که ورق پیاز را پوشانده خیلی دشوار است و باید هنگام مصرف آن را جدا نمود.
۳۲ – پیاز اشتها آور و کاهش دهنده‌ی ناراحتی‌های مربوط به نفخ شکم و … است.
۳۳ – پیاز برای پیش گیری از ابتلا به تصلب شرایین هم به کار می‌رود. سازمان بهداشت جهانی مصرف پیاز را برای درمان نارسایی‌های رگ‌های خونی سالمندان توصیه نموده است.
۳۴ – پیاز به واسطه‌ی داشتن انسولین گیاهی، موجب شفای بیماری دیابت می‌گردد، پس برای اشخاص مبتلا به بیماری قند مضر نیست.
۳۵ – پیاز دارای هورمون دیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می‌کند. این مواد در اثر حرارت از بین می‌روند؛ بنابراین پیاز پخته در هاضمه تأثیری ندارد و اشک آور هم نیست.
۳۶ – بو کردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی که سست یا بی هوش شده و همچنین برای رفع تشنج، بسیار مفید است.
دیگر تحقیقات پزشکی نشان می‌دهد پیاز خام تنظیم کننده قند خون است و خوردن آن به هنگام سرماخوردگی یکی از عوامل موثر در بهبودی است چرا که حالت آنتی بیوتیک دارد و باکتری‌ها را از بین می‌برد، اما در رابطه با ویتامین‌های این خوردنی اعجاز آمیز باید گفت: پیاز دارای ویتامین‌های A , B , C و همچنین دارای آهن، گوگرد، فسفر، کلسیم، پتاسیم، سدیم و ید می‌باشد که به هضم غذا‌های نشاسته‌ای کمک می‌کند. از این رو می‌گویند با برنج پیاز بخورید همچنین وجود ((سیلیس)) در پیاز باعث می‌شود که استخوان‌ها محکم و عضلات تقویت شود.
