ترشک Spinach dock در مناطق معتدل کشور ایران سبز می‌شود. سبزی ترشک را در کشور ما نمی‌توان یک محصول آشپزی فوق العاده محبوب نامید، اگرچه تصور برخی غذا‌ها بدون آن دشوار است. ترشک را نمی‌توان یک داروی بسیار رایج نامید، اگرچه این گیاه تعدادی از بیماری‌های دستگاه گوارش و آسیب‌های پوستی را به طور موثر درمان می‌کند.
شاید نکته این باشد که ترشک چندین منع مصرف جدی دارد . و سنت‌های استفاده از آن در پزشکی نسبتاً دیر شکل گرفته است. با این وجود، شهرت جنجالی در بین مردم متوقف نمی‌شود، زیرا هر سال خواص درمانی جدیدی از این گیاه کشف می‌شود.
ترشک در ایران به نام های حماض، ترشک اسفناجی، حماض البقر، حماض‌الماء، ترشه، حمیضه، ساق تروشک، رومکس، ساق ترشک، نیره خراسانی، اوزیل، استاک، ترشک درشت، حماض شیرین، پاسیانها، ترشک‌های شیرین، حلیمون، طوطاق، اشلیه پاتم، امروله و اشلیه کیاتم خوانده می‌شود.
خواص
ترکیب و محتوای کالری ترشک تازه حاوی: کالری ۲۲ پروتئین ۲ گرم چربی‌ها ۰.۷ گرم کربوهیدرات‌ها ۳.۲ گرم اب ۹۳ گرم خاکستر ۱.۱ گرم
جنس (Rumex L) دارای بیش از ۱۵۰ گونه است که ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های مصرف کننده آن‌ها ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد. اما، به طور کلی، صرف نظر از گونه، گیاه غنی از آنتراکینون، نفتالن، فلاونوئید، استیلبنوئید، تریترپن، کاروتنوئید و اسید‌های فنولیک است. برای تهیه مواد اولیه دارویی، از تمام قسمت‌های ترشک استفاده می‌شود.
برگ‌های گیاه منبع فلاونوئید‌ها، کاروتن، اسید اسکوربیک (که در گل‌های گیاه نیز وجود دارد) می‌باشد. ریشه ترش حاوی ایمودین، کریزوفانیک اسید و سایر مشتقات آنتراکینون (تا ۴ درصد)، تانن (تا ۱۵ درصد)، اگزالیک، کافئیک و سایر اسید‌های آلی، فلاونوئید‌ها، ویتامین K است. در میوه‌ها، تانن و مشتقات آنتراکینون نیز یافت می‌شود. علاوه بر این، تمام قسمت‌های ترشک با محتوای بالای اگزالات کلسیم متمایز می‌شوند.
خواص درمانی قسمت‌های زیرزمینی ترشک و ریشه در درمان تعدادی از بیماری‌ها و بیماری‌های پاتولوژیک، از جمله مشکلات گوارشی (یبوست، اسهال، اسهال خونی، تهاجمات هلمیتیک)، بیماری‌های کیسه صفرا و … کبد، از جمله طبیعت عفونی (به عنوان مثال، زردی)، کولیت و انتروکولیت، ادم، بواسیر، دیابت و همچنین ضایعات پوستی (زخم، زخم سوختگی).
کاهش فشار خون
خواص دارویی مختلف ترشک برای درمان و یا از بین بردن علائم این بیماری‌ها استفاده می‌شود. ترشک هنگامی که در مقادیر و غلظت‌های خاصی مصرف می‌شود، می‌تواند فشار خون را کاهش دهد. درد را تسکین دهد. دفع ادرار و حرکت صفرا را فعال کند.، التهاب را تسکین داده و تسکین دهد. خونریزی را متوقف کند. سلول‌های مرده را لایه برداری کرده و بافت پوست را بازسازی کند.
ترمیم دستگاه گوارش
در ترمیم دستگاه گوارش برای اثر ملین، دوز‌های زیادی از آماده سازی ترشک (۰.۵-۱ گرم سه بار در روز یا بیشتر)، برای یک اثر قابض – دوز‌های کوچک (حداکثر ۰.۲۵ گرم سه بار در روز) تجویز می‌شود. تمام قسمت‌های گیاه، هنگامی که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، پرستالیز روده بزرگ را افزایش می‌دهند، مدفوع را نرم کرده و زمان جذب غذا را کاهش می‌دهند.
اثرات آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی، ضد قارچی:
عصاره‌های مختلف ترشک دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد سرطانی هستند: عصاره‌های اتانول و متانول برگ ترشک دارای پتانسیل آنتی اکسیدانی قوی هستند. همچنین، خواص آنتی اکسیدانی در عصاره‌های مختلف ریشه ترشک یافت شد: برجسته‌ترین و چند طیفی – در عصاره‌های بوتانول و متانول، اما بخش کلروفرم در حذف رادیکال‌های آزاد پراکسید هیدروژن خود را بهتر از سایرین نشان می‌دهد.
عصاره‌های اتانول و هگزان می‌توانند انواع باکتری‌ها را مهار کرده و مقاومت چند دارویی را نشان دهند. عصاره ترشک آب با سرکوب فعالیت H.pylori می‌تواند از آسیب به مخاط معده جلوگیری کند. متانول، کلروفرم و هگزان ترشک ترش می‌توانند با موفقیت از رشد سویه‌های قارچی بیماری زا جلوگیری کنند. عصاره اتانول بالاترین (در مقایسه با سایر کنسانتره ها) سمیت سلولی در برابر رده‌های سلولی MCF-۷ (آدنوکارسینوم تهاجمی مجاری پستان)، DU-۱۴۵ (سرطان پروستات) را در کمترین IC ۵۰-۴۷.۳ میکروگرم بر میلی لیتر نشان می‌دهد (شاخص IC ۵۰ نشان می‌دهد که چقدر مهار کننده برای سرکوب فرآیند زیستی تا ۵۰ درصد مورد نیاز است).
تحریک مرگ سلول‌های سرطانی
توانایی آماده سازی ترشک برای تحریک مرگ سلول‌های سرطانی در مطالعات دیگر تأیید شده است. بسته به مقدار مصرف، عصاره‌های اتانولی ۶ گونه ترشک در شرایط in vitro فعالیت سیتوتوکسیک در برابر رده‌های سلولی سرطان خون نشان داد؛ بنابراین، ترشک به طور بالقوه ادعا می‌کند که دارویی برای عفونت‌های میکروبی و برخی از سرطان‌ها است.
درمان بیماری‌های قلبی عروقی با عصاره ترشک:
عصاره ترشک معمولی فعالیت ضد پلاکتی بالایی از خود نشان داده است (از طریق تعدیل مسیر‌های پیام رسانی MAPK، PI ۳ K / Akt)، و بنابراین می‌تواند به عنوان یک نامزد دارویی در درمان بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط با پلاکت در نظر گرفته شود.
خواص محافظتی کبد:
همچنین، تحقیقات مدرن به طور غیرمستقیم سنت استفاده از دارو‌های ترشک برای درمان بیماری‌های کبدی، ترمیم عملکرد‌های کبدی و پیشگیری از سیروز کبدی را تأیید می‌کند. خواص محافظتی کبد ترشک به وضوح در حیوانات آزمایشگاهی با اختلال عملکرد کبد ناشی از مصرف تتراکلرید کربن، یا به عنوان مثال، در حیوانات مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داده می‌شود.
خواص ضد دیابت
در عین حال، ترشک، دارای برخی از خواص ضد دیابت مستقل است که هم “در لوله آزمایش” و هم در آزمایش بر روی موش‌ها آشکار می‌شود. همین نشانه در ترشک فعالیت ضد مالاریا را نشان می‌دهد و زمان بقا در گروه عصاره اتانول را طولانی می‌کند.
ترشک در پزشکی:
آماده سازی ترشک در صنعت مکمل‌های غذایی به اشکال مختلفی از کپسول گرفته تا عصاره‌های مایع وجود دارد. هنگام تهیه مواد اولیه دارویی، از تمام قسمت‌های گیاه استفاده می‌شود: برگ‌های دمبرگ، ریشه، میوه‌ها در خوشه. برداشت ریشه‌ها در پاییز پس از محو شدن توده سبز روی زمین انجام می‌شود.
تولیدکنندگان در لیست علائم استفاده نشان می‌دهند:
– هپاتیت، نارسایی کبدی، کوله سیستیت، کولیت، همو و انتروکولیت، بواسیر، عفونت کرم، خونریزی زخم معده، التهاب لثه (لثه) و مخاط دهان (استوماتیت) را نشان می‌دهد. با توجه به دستورالعمل ها، یک عصاره مایع از ریشه‌های ترشک باید استفاده شود به کاهش فشار خون در پرفشاری خون از ۱ و مراحل ۲. همچنین، دوز‌های کوچک دارو‌ها برای فعال شدن حرکت صفرا و توقف اسهال توصیه می‌شود.
دوز‌های زیاد – برای تحریک عملکرد انقباضی عضلات روده بزرگ و فعال شدن دفع مدفوع. در عین حال، مقرر شده است که اثر ملین بلافاصله ایجاد نمی‌شود، اما بعد از ۸-۱۲ ساعت پس از مصرف دارو و با استفاده طولانی مدت، ممکن است اعتیاد ایجاد شود. (منظور تنبل شدن دستگاه گوارش)
درمان پاپیلوماتوز مثانه و گاستریت با اسیدیته کم در نظر گرفته شده است، که در آن سلول‌هایی که اسید کلریدریک تولید می‌کنند شروع به آتروفی می‌کنند (نوع آناسید).
ترشک در طب سنتی:
حتی در هنگام شکل گیری رویکرد سیستماتیک به درمان گیاهی، ترشک برای تسکین درد، عادی سازی دستگاه گوارش، توقف خونریزی و خلاص شدن از آسیب‌های پوستی استفاده می‌شد.
اندام‌های گوارشی:
هزار سال پیش، ابن سینا می‌دانست که برگ‌های ترشک (به میزان کمتر) و دانه‌های آن دارای اثر “ثابت کننده” گوارش هستند. علاوه بر این، ترجیح در این درمان به دانه‌های “گونه‌های بزرگ” داده شد. سنت استفاده از جوشانده‌های ضعیف و غلیظ برای از بین بردن اسهال در طب سنتی تا به امروز زنده ماند.
به طور مشابه، نه تنها از دانه‌ها استفاده می‌شود، بلکه از ریشه‌های گیاه حاوی ۱۹ تا ۲۷ درصد تانن استفاده می‌شود (شاخص‌ها برای ترشک معمولی آورده شده است، اما خواص قابض برجسته نیز برای ترشک مشخص است) برای ایجاد یک اثر قابض در طب سنتی، از گل‌های گیاه نیز به شکل پودر استفاده شد. برای از بین بردن یبوست، دوز‌های زیادی از آب برگ ترشک استفاده می‌شود که باعث افزایش تحرک روده و ایجاد اثر ملین می‌شود. برای بهبود هضم به طور کلی، برگ‌های خام بدون پردازش توسط گیاه ترشک توصیه می‌شود.
کبد، کیسه صفرا و طحال:
برگ‌های ترشک مخلوط با سرکه از قرون وسطی با بیماری‌های طحال مبارزه می‌کردند، دوز‌های کوچک آماده سازی ترشک و آب گیاه باعث ایجاد کلرتیک می‌شد و عصاره‌ها با استفاده طولانی مدت – زردی را درمان می‌کردند.
پوست:
برگ‌های ترشک که در شراب پخته شده، به صورت فشرده استفاده می‌شود، با گلسنگ مقابله می‌کند و از جوشانده آب برای گال استفاده می‌شود. از عصاره ریشه یا ریشه خرد شده ترشک به پودر مخلوط با چربی (گوشت) نیز به صورت خارجی استفاده شد.
برای رسیدن آبسه‌ها و بهبود زخم‌ها، از ریشه‌های خرد شده تازه گیاه استفاده می‌شود، که با شیر ترش یا خامه در یک غلتک خرد می‌شود. برای زخم‌های پوستی، از مخلوط ترشک خرد شده، روغن گل رز و زعفران استفاده شد. در ساده‌ترین نسخه، ضایعات پوستی به سادگی با آب ترش فشرده چرب می‌شوند.
حفره دهان و دستگاه تنفسی فوقانی:
برای دندان درد در طب سنتی، آن‌ها دهان را با آب برگ‌های تازه شستشو می‌دادند. برای تقویت دندان‌ها و لثه، برگ‌های ترشک را به سادگی جوید. جوشانده ریشه‌ها حلق و حنجره را در صورت تحریک و سرفه بهبود می‌بخشد، آبریزش بینی را درمان می‌کند. علاوه بر این، در سنت‌های مختلف مردمی، آب گوجه فرنگی (برگ، ریشه، دانه) و / یا آب آن برای درمان بیماری اسکوربوت، روماتیسم، تومور‌های موضعی، التهاب روده‌های بزرگ و کوچک، برای توقف خونریزی (از جمله هموروئید، زخم معده) استفاده می‌شد. ریوی و رحمی). برای سردرد، آب گیاه به پیشانی مالیده شد.
جوشانده و دمنوش
بسیاری از دستور العمل‌های طب سنتی مشابه برای جوشانده و دمنوش ریشه و برگ ترشک وجود دارد که نمونه‌های آن‌ها در زیر آورده شده است:
جوشانده برگ ترشک برای شستشو با استوماتیت و التهاب لثه:
برگ‌های ترشک تازه خرد شده (۱ قاشق غذاخوری) ابتدا با آب جوش (۲۵۰ میلی لیتر) ریخته می‌شود و به مدت یک ربع در حرارت کم نگهداری می‌شود، و سپس، یک ساعت دیگر استراحت داده می‌شود. با یک جوشانده فشرده، ۴-۵ بار در روز دهان را بشویید تا التهاب لثه برطرف شود و مخاط دهان بهبود یابد.
جوشانده ریشه ترشک برای اختلالات روده:
ریشه‌های خرد شده (۲ قاشق غذاخوری) با یک لیوان آب ریخته می‌شود و به مدت نیم ساعت جوشانده می‌شود. قبل از استفاده، مواد اولیه فشرده شده و جوشانده سرد و فیلتر می‌شود. شما باید چنین نوشیدنی را در یک سوم لیوان سه بار در روز قبل از غذا بنوشید.
حمام با جوشانده ترشک برای التهاب مثانه:
برای انجام این کار، برگ‌های گیاه ترشک (۵۰۰ گرم) را با یک لیتر آب جوش ریخته و به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه در حمام آب قرار دهید. جوشانده فشرده به حمام آرامش بخش روزانه اضافه می‌شود.
دمنوش برای تسکین علائم یائسگی:
برگ‌های خشک شده گیاه (۱ قاشق غذاخوری) با یک لیوان آب جوش (۲۰۰-۲۵۰ میلی لیتر) ریخته می‌شود و ۳ ساعت قبل از سرد شدن نگهداری می‌شود. انفوزیون به پایان رسیده در روز، ۷۰-۸۰ میلی لیتر در سه دوز، نیم ساعت قبل از غذا نوشیده می‌شود و کل دوره یک هفته طول می‌کشد.
ترشک در طب شرقی:
ترشک ژاپنی (Rumex japonicus Houtt) در کره، ژاپن و چین رایج است. ریشه آن به طور سنتی در همه این کشور‌ها برای درمان یبوست و بیماری‌های پیچیده‌تر دستگاه گوارش، زردی، استفراغ خونین و خونریزی ناکارآمد رحم استفاده می‌شود. در طب سنتی تبتی، ترشک برای از بین بردن “گرمای زخم ها”، التیام کبد، جلوگیری از تخمیر پوسیدگی در روده‌ها، دفع کرم‌ها و توقف خونریزی زخم استفاده می‌شود.
به طور خاص، به عنوان یک عامل ضد هلمنیک و هموستاتیک، جوشانده برگ‌های تازه ترشک (۱ قاشق غذاخوری) آماده می‌شود، که ابتدا در ۲ لیوان آب جوشانده می‌شود، سپس به مدت دو ساعت سه بار در روز، نیم لیوان، صاف می‌شود. در هند، آماده سازی‌های اگزالیک خون و لنف را تمیز می‌کنند، در مغولستان از ترشک برای کاهش تب و درمان سل استفاده می‌شود، و در چین جوشانده ریشه به خلاص شدن از شر آسیب‌های پوستی کمک می‌کند.
ترشک در تحقیقات علمی:
اگرچه حدود ۱۵۰ گونه در جنس وجود دارد، اما بیشتر مطالعات فیتوشیمیایی و دارویی بر روی ۵۰ مورد از آن‌ها انجام شده است. در زیر فقط برخی از آثار سه سال گذشته، که به بررسی پتانسیل گیاه ترشک در درمان کولیت، فیبروز کبدی، سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان سلول‌های کبدی انسان می‌پردازد، اشاره شده است
ترشک ژاپنی پتانسیل درمان کولیت را دارد:
در این مطالعه روی موش‌های آزمایشگاهی، دانشمندان اثر محافظتی عصاره متانول ترشک را که برای درمان کولیت ناشی از سولفات سدیم دکستران (DSS) استفاده می‌شد، ارزیابی کردند. به موش‌های نر ۸ هفته‌ای به مدت ۱۴ روز عصاره متانول ترشک داده شد، پس از آن ۲.۵ درصد سدیم دکستران سولفات، که باعث بیماری التهابی روده می‌شود و تظاهرات کولیت اولسروز را تولید می‌کند، که با واکنش ایمنی غیر طبیعی و اختلال عملکرد اپیتلیال مشخص می‌شود. مانع، به مدت یک هفته تجویز شد. پس از کالبد شکافی موش‌های آزمایشگاهی و بررسی عوامل مختلف، آماده سازی ترشک به طور موثر کولیت ناشی از DSS را با محافظت از اتصالات محکم در روده بزرگ سرکوب کرد.
درمان پیچیده با بخش‌های مختلف برگ ترشک در آزمایش نشانگر‌های اختلالات اکسیداتیو را تنظیم می‌کند و توانایی ترمیم آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن را نشان می‌دهد.
تتراکلرید کربن (CCl ۴) در آزمایشات آزمایشگاهی به عنوان ماده‌ای که باعث آسیب اکسیداتیو و فیبروز سلول‌های کبدی می‌شود، استفاده می‌شود. در این کار، دانشمندان آن را بر روی ۴۸ سر موش صحرایی نر، تقسیم شده به ۸ گروه، که هر کدام دوز‌های مختلف CCl ۴ و سپس اشکال مختلف عصاره ترش خاکستری دارویی دریافت کردند.
یافته های دانشمندان
دانشمندان دریافتند که تمام عصاره‌های برگ ترشک به یک درجه یا بیشتر، اما به ویژه عصاره‌های اتانول و متیل، آسیب DNA را در بافت‌های کبد موش کاهش داده .و تجویز پیچیده بخش‌های مختلف گیاه افزایش قابل توجهی در سطح آنزیم آنتی اکسیدان در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. همچنین استفاده پیچیده از آماده سازی ترشک سطح آنزیم‌ها و مشخصات لیپیدی را به سطح طبیعی تغییر داد؛ بنابراین، نتیجه گرفته شد که برگ‌های ترشک یک آنتی اکسیدان قوی هستند و می‌توانند از کبد در برابر فیبروز ناشی از CCl ۴ محافظت کنند
عصاره کلروفرم ساقه ترشک فعالیت ضد سرطانی را در برابر رده‌های سلولی انواع مختلف سرطان نشان می‌دهد.عصاره خام برگ‌ها، ساقه‌ها و گل‌های ترشک برای سرطان سینه انسان (MCF ۷)، سرطان روده بزرگ انسان (Lovo و Caco-۲) و سرطان سلول‌های کبدی انسانی (HepG ۲) مورد ارزیابی قرار گرفت. اکثر عصاره‌های خام سطوح قابل توجهی از سمیت سلولی را در رده سلولی سرطان مورد آزمایش نشان ندادند. اما عصاره ساقه کلروفرم فعالیت ضد سرطانی قوی را در تمام خطوط مورد آزمایش نشان داد. این زمینه را برای آزمایشات بالینی برای بررسی پتانسیل درمانی عصاره ساقه به عنوان یک محصول طبیعی ضد سرطان موثر و ایمن فراهم می‌کند.
نتیجه مقالات
همه مطالعات به شواهدی از تأثیر مورد انتظار دانشمندان منجر نمی‌شود. نمونه اخیر “نتیجه منفی”، نتیجه مقاله‌ای است که در آوریل ۲۰۲۰ منتشر شده است. نویسندگان سعی کردند تأثیر عصاره ترشک (Rumex obtusifolius) و برگ بر روی Acanthamoeba amoeba را ارزیابی کنند، که با نفوذ به قرنیه چشم (معمولاً هنگام حمام کردن شخص) باعث اختلال بینایی، نابینایی و همچنین منجر به اختلالات سیستم عصبی مرکزی می‌شود.
علیرغم برخی شاخص‌های میانی امیدوارکننده، طبق نتایج کار، دانشمندان نتوانستند عصاره ترشک را برای درمان آکانتاموبا آمیب نامزد‌های امیدوار کننده نام ببرند. با این حال، این بدان معنا نیست که چنین مطالعاتی باید بی اثر تلقی شوند.
لاغری با ترشک:
میزان کالری ترشک، مانند بسیاری از گیاهان دیگر، کم است – حدود ۲۲ کیلو کالری در ۱۰۰ گرم محصول خام. اما ترشک به عنوان اساس برنامه غذایی استفاده نمی‌شود. به دلیل فراوانی اسید اگزالیک (که می‌تواند باعث تشدید تعدادی از بیماری‌ها شود)، حتی ایمن نیست که آن را به مقدار زیاد در سالاد‌ها وارد کرده یا معده را با برگ‌های کم کالری پر کنید، همانطور که گاهی اوقات استفاده می‌شود.
خطری برای سلامتی در طول دوره تخلیه:
از آنجا که ترشک خواص قابض و در حجم‌های کوچک خواص ایمن نشان می‌دهد و با افزایش دوز اثر ملین رخ می‌دهد، استفاده طولانی مدت از آن در برنامه‌های پاکسازی روده کاملاً بی خطر نیست. اما اگر از این محصول سوء استفاده نشود، در صورت عدم وجود موارد منع مصرف، می‌توان منوی اصلی رژیم غذایی را متنوع کرد.
از بین بردن لکه‌های پیری:
در زیبایی شناسی عصاره ترشک هم در لوازم آرایشی دارویی و هم در مراقبت از پوست استفاده می‌شود. این درمان عمدتا برای از بین بردن لکه‌های پیری (سرم و کرم‌های روشن کننده)، درمان آکنه و عفونت‌های قارچی (از جمله شوره سر) در نظر گرفته شده است
در محصولات آرایشی:
در محصولات آرایشی، ترشک را می‌توان در ژل‌های پاک کننده، لوسیون‌ها و تونیک‌ها و همچنین در محصولات حمام یافت؛ بنابراین، اوریف لیم دارای یک گروه کامل از کرم‌ها با عصاره ترشک (عصاره Rumex Occidentalis) است که رنگ پوست را با درجات مختلف اثر محافظتی، کرم ضد چروک، کرم CC چند منظوره و … یکنواخت می‌کند.
ترشک برای کک و مک و آفتاب سوختگی:
در ترکیب عوامل روشن کننده برای مبارزه با رنگدانه، کک و مک، آفتاب سوختگی، لکه‌های پیری، به عنوان یک قاعده، از فرمول‌های پیچیده‌ای استفاده می‌شود که تأثیر متوسط آماده سازی ترشک خالص را افزایش می‌دهد. در همان زمان، یک مطالعه تصادفی، دوسوکور، کنترل شده با دارونما و آزمایش پماد ۳ based بر اساس Rumex Occidentalis نشان داد که اگزالیس در درمان ملاسما کمتر از کرم هیدروکینون ۴ نیست، که به طور سنتی برای از بین بردن لکه‌های ملاسما به دست می‌آید.
ترشک روشن کننده پوست:
روی صورت، گردن و بازو‌ها اثر ملایم روشن کننده با استفاده طولانی مدت از آماده سازی ترشک بهتر نمایان می‌شود. که با مسدود کردن فعالیت آنزیم تیروزیناز، سنتز رنگدانه ملانین را مهار می‌کند. اما ویژگی جزء اگزالیک این است که فعالیت ضد ملازمی حتی بر روی پوست آسیایی‌ها نیز آشکار می‌شود (۴۵ فیلیپینی در مطالعه‌ای که در بالا توضیح داده شد شرکت کردند).
ترشک برای بیماری‌های قارچی:
علاوه بر این، رنگ پوست با کاهش قرمزی ناشی از هجوم خون به مویرگ‌ها (یعنی با کاهش شدت اریتم) یکنواخت می‌شود. به عنوان بخشی از لوازم آرایشی پزشکی، عصاره ترشک برای درمان بیماری‌های قارچی نیز استفاده می‌شود. در خانه برای ایجاد یک اثر ضد قارچی، معمولاً یک گلوله از ریشه‌ها تهیه می‌شود. که در صورت استفاده از کمپرس، خارش و درد را کاهش می‌دهد.
ترشک برای شوره سر:
برای جلوگیری از شوره سر نیز از همان گلاب ترشک استفاده می‌شود (محصول را چند دقیقه در پوست سر مالیده و سپس با آب بشویید). در حین تهیه غلات، ترشک کاملاً شسته، خرد شده و با آب جوش ریخته می‌شود. اما قبل از اولین استفاده از چنین محصولی، شما همیشه باید یک آزمایش نیم ساعته را روی یک ناحیه حساس کوچک از پوست (به عنوان مثال، روی مچ دست) انجام دهید تا بفهمید که آیا باعث ایجاد حساسیت می‌شود یا خیر. واکنش. به ندرت.
برای مراقبت از دهان و مینای دندان:
در حال حاضر در محصولات مراقبت از دهان استفاده می‌شود. اگرچه اخیراً پودر ریشه برای مینای دندان رایج شده است.
آشپزی:
ترشک به سوپ‌ها و بورش (سوپ کلم)، کیک‌های تخت، کاسرو، خورش، سالاد و سس‌های پیچیده اضافه می‌شود . و به عنوان پر کننده انواع نان و پای‌ها استفاده می‌شود. اما خاصیت استفاده از گیاه در پخت و و پز ممکن است به دلیل نوع ترشک در حال رشد در منطقه باشد: ترشک گنجشک، طعم تلخی دارد، عطر لیمو ترش دارد، بنابراین در غذا‌های محلی بیشتر در سالاد استفاده می‌شود. به عنوان عامل انعقاد، می‌توان از آن در تهیه پنیر استفاده کرد. ترشک اسفناج، همانطور که از نامش پیداست، به شیوه‌ای مشابه اسفناج به دو شکل خام و آب پز خورده می‌شود. در دستور العمل‌ها، گاهی اوقات “اسفناج انگلیسی” نامیده می‌شود.
ترشک در ارمنستان و آذربایجان بیشتر به صورت خشک استفاده می‌شود، زیرا هنگام تخمیر برگ‌ها تلخی و طعم ترش دلپذیری ظاهر می‌شود. در ازبکستان، قلمه‌ها و برگ‌های گیاه جوان این گونه خورده می‌شود. ساقه‌های آسیاب شده آن هنگام پخت نان به آرد اضافه می‌شد. و در ترکیب با سایر محصولات، ترشک به خوبی با سیب زمینی، ماهی، گوشت ترکیب می‌شود. به عنوان مثال، اگر آن را آسیاب کرده و به سیب زمینی پوره شده اضافه کنید، ظرف نه تنها کمی ترش می‌شود، بلکه رنگ آن را به سبز ملایم تغییر می‌دهد. گاهی اوقات از این قابلیت “رنگ آمیزی” محصول اصلی برای تهیه کوکتل یا بستنی “ترشک” استفاده می‌شود.
مضرات ترشک و موارد منع مصرف:
اول از همه، با فراوانی اسید اگزالیک در اکثر گونه‌های این گیاه همراه است. هم خود اسید و هم نمک‌های آن – اگزالات‌های نامحلول در آب – نه جهش زا هستند و نه سرطان زا، بلکه سمی هستند. بنابراین، اگزالات منیزیم و به ویژه کلسیم در لگن کلیه، مثانه، مجاری ادراری باقی می‌مانند و در نهایت به شکل ماسه یا سنگ‌های کریستالی پیچیده در می‌آیند.
اسید اگزالیک غلیظ منتشر شده هم در تماس خارجی و هم در صورت بلع خطرناک است. زیرا باعث سوختگی شیمیایی، احساس سوزش، اسپاسم، ادم حنجره، برونش یا ریه می‌شود. مقدار زیادی از این ماده حتی می‌تواند منجر به مرگ فرد شود. با این حال، خطر مرگ پس از مصرف ۱۵ گرم یا بیشتر اسید اگزالیک رخ می‌دهد و این مقدار از غذا تامین نمی‌شود. ۱۰۰ گرم برگ سبز حاوی ۶۰۰-۸۰۰ میلی گرم است.
در رژیم غذایی معمولی، فرد روزانه ۱۲۰۰ میلی گرم (و گیاهخواران – تا ۲۰۰۰ میلی گرم) اگزالات می‌خورد. اما، با توجه به این واقعیت که سطح ایمن اگزالیک اسید برای یک فرد سالم حدود ۵۰ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم غذا است، بهتر است از ترشک سوء استفاده نکنید. علاوه بر این، اگزالات زیادی نه تنها در ترشک بلکه در سایر محصولات – در دانه‌های کاکائو، شکلات، اسفناج، ریواس و … وجود دارد.
مازاد اگزالات در انسان اغلب به شکل درد (بریدگی) در معده، در زیر شکم، افزایش حجم ادرار و / یا ادرار دردناک و خستگی سریع ظاهر می‌شود. اما خطرات اصلی سلامتی هنوز مربوط به پرخوری یکباره ترشک نیست، بلکه استفاده منظم از عصاره‌های قسمت‌های مختلف گیاه است. تحقیقی انجام شده است که اثرات مزمن ناشی از عصاره‌های آبی و اتانولی دانه‌های اسفناج را بر موش‌های آزمایشگاهی نر و ماده ارزیابی می‌کند.
مشاهدات دانشمندان
دانشمندان تغییرات نامطلوبی را در کلیه‌ها، کبد و ریه‌ها پس از ۱۴ هفته تجویز دارو‌های اگزالیک مشاهده کرده اند. علاوه بر این، مردان نسبت به زنان به دوز‌های مشابه عصاره حساس‌تر بودند. با این حال، پس از یک دوره توانبخشی ۱۵ روزه بدون مکمل ترشک، اکثر حیوانات به حالت عادی بازگشتند. به طور کلی، استفاده از عصاره آبی به عواقب جبران ناپذیری منجر نشد و عصاره‌های ترشک فقط در دوز‌های بسیار زیاد (۴۰۰۰ میلی گرم در کیلوگرم) تغییرات پاتولوژیک ایجاد کردند.
دوز‌های کمتر و عصاره‌های آبی تغییرات جزئی یا برگشت پذیر ایجاد کردند. با این وجود، اغلب توصیه‌هایی برای دوره درمان برای از بین بردن “اثر اگزالات” به موازات استفاده از آب لیمو یا افزودن سرکه سیب به ظروف وجود دارد. این محصولات pH ادرار را به ۳.۵-۴.۵ کاهش می‌دهند، که باعث انحلال اگزالات و دفع آن‌ها از مجاری ادراری می‌شود. برای اتصال اسید اگزالیک، توصیه می‌شود ترشک را با محصولات شیر تخمیر شده (خامه ترش، کفیر) ترکیب کنید.
مصرف در دوران بارداری:
با توجه به اینکه عصاره ریشه ترشک می‌تواند بر روی ماهیچه‌های صاف رحم تأثیر تحریک کننده داشته باشد، مصرف در دوران بارداری منع مصرف دارد. قسمت هوایی گیاه غنی از آنتراکینون نیز در دوران بارداری توصیه نمی‌شود و ورود به رژیم غذایی در این مورد نیاز به مشورت با پزشک دارد.
انتخاب و ذخیره سازی
هنگام انتخاب، باید همان نشانه‌هایی را انتخاب کنید که در انتخاب سایر سبزیجات وجود دارد: خرید برگ‌هایی با رنگ یکنواخت، رد زرد، تیره شدن، خشک شدن و لکه دار شدن. برگ‌های شل نیز دور انداخته می‌شوند . ساقه‌های تازه هنگام فشردن خرد می‌شوند. اما به طور کلی، تازه نگه داشتن برای مدت طولانی دشوار است، بنابراین فروشندگان اغلب آن را بلافاصله قبل از فروش قطع می‌کنند، و خریداران یک دسته را در یک حجم که می‌تواند همزمان مصرف شود، می‌گیرند.
خشک کردن
ترشک شسته شده ابتدا به صورت کلی روی یک حوله زیر اشعه خورشید خشک می‌شود و سپس در یک اتاق تهویه شده روی پنجره بین دو دستمال کاغذی بریده و خشک می‌شود که باید رطوبت اضافی را جذب کند. در هوای نامناسب، ترشک با استفاده از خشک کن‌ها در دمای ۵۰-۶۰ درجه سانتی گراد برداشت می‌شود.
انجماد ترشک:
سبزی‌های شسته شده بر روی برگ بریده شده . به مدت ۰.۵-۱ دقیقه در آب جوش غوطه ور می‌شوند تا رنگ آن‌ها به زیتونی تغییر کند. پس از آن، ترشک به مدت چند ساعت خوب خشک می‌شود . در ظروف پلاستیکی بسته بندی می‌شود، سپس به فریزر ارسال می‌شود.
طرز تهیه شوری
برگ‌های ترشک شسته شده در یک شیشه به صورت لایه‌ای روی هم چیده شده اند . فضای بین آن‌ها به مقدار زیادی از نمک پر شده است. چنین ظرفی با یک درب محکم بسته می‌شود و به یخچال یا زیرزمین با دمای پایین ارسال می‌شود.
کنسرو در آب ترشک:
برگ‌های ترشک شسته شده، و خرد شده، در ماهیتابه‌ای بدون روغن گذاشته می‌شوند . گرم می‌شوند تا تیره شوند و بگذارند آب آن جاری شود. بلافاصله پس از آن، ترشک با آب به شیشه‌های از قبل استریل شده منتقل می‌شود، پس از آن چرخه تکرار می‌شود تا کل شیشه با برگ پر شود. شیشه‌ها بسته هستند و برگ‌های ترشک موجود در آن‌ها چند ساعت دیگر به زیر پوشش می‌رسد. روش اخیر به شما امکان می‌دهد ترشک را حدود ۳ ماه ذخیره کنید. در موارد دیگر، این دوره به ۱-۲ سال افزایش می‌یابد.
حقایق جالب فرانسوی‌ها ترشک و هویج را به عنوان سبزیجات ملی خود نامگذاری کرده و بیشتر از نمایندگان سایر ملل، آن را به غذا‌های خود اضافه می‌کنند. اما اسلاو‌های شرقی برای مدت طولانی ترشک را علف هرز بی فایده و حتی مضر می‌دانستند. چوپانان متوجه شدند گاو‌هایی که از این علف زیاد پرخوری می‌کنند از اسهال رنج می‌برند و شیر آن‌ها سریعتر ترشح می‌شود؛ و چنین نگرش منفی نسبت به برخی از گونه‌های ترشک نه تنها در میان اجداد ما وجود داشت.
کاربرد
به عنوان مثال، در ایالات متحده، ترشک ترش به طور فعال زمین زغال اخته را پوشانده است. زیرا در شرایط مشابه بوته‌های توت بهترین رشد را داشت. اما ریشه کن کردن آن نیز بسیار دشوار بود . ترشک می‌تواند به طور موثر حتی با قطعات جداگانه‌ای از ریزوم تولید مثل کند. با وجود این، این گیاه در اقتصاد مورد استفاده قرار گرفته است.
به عنوان مثال ترشک اسب برای ساخت رنگ استفاده می‌شد .رنگ‌های سبز برای صنعت برنزه شدن از برگ‌ها و ساقه‌های گیاه تهیه می‌شد، عصاره ریشه به عنوان پایه‌ای برای تولید رنگدانه زرد عمل می‌کرد و با ویتریول آهن رنگ مشکی داد. علاوه بر این، نه تنها رنگ آمیزی، بلکه برنزه شدن خود چرم نیز با کمک ریشه‌های ترشک انجام شد.
ترشک کاربرد وسیع تری در اقتصاد نداشته است. اما، از سوی دیگر، با مطالعه فعال و موثر عصاره‌های گیاهی توسط دانشمندان، تمام امکانات دارویی گیاه هنوز آشکار نشده است. خواص مفیدی که امروزه شناخته شده است به مردم اجازه می‌دهد تا سلامت خود را با روش‌های طب سنتی حفظ کنند. فقط باید به خاطر داشت که استفاده از ترشک به عنوان دارو در درمان خانگی با خطرات خاصی همراه است. بنابراین، آماده سازی گیاهان باید با احتیاط شدید برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرد.
برای دیدن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.
